Analyse van het Franstalig en Nederlandstalig theateraanbod in Brussel

Cultuur zorgt voor een brede en open kijk op de wereld, stimuleert burgerzin, identiteitsbeleving en een kritisch zelfbewustzijn. Cultuur is dus essentieel voor de persoonlijke ontwikkeling. Hoewel Brussel een kweekvijver voor kunst en cultuur is, is het cultuurbeleid in Brussel zeer hectisch en culturele organisaties moeten hun weg vinden in een ingewikkeld institutioneel kluwen. Deze complexiteit is ook aanwezig op het gebied van theater. In deze scriptie zal worden geprobeerd om wijs te geraken in deze beleidsmatige ingewikkeldheid en om een duidelijk beeld van het Brussels theateraanbod te schetsen. De doelstelling van deze scriptie is om een beter begrip te verkrijgen van het Franstalig en Nederlandstalig theateraanbod in Brussel en om te achterhalen of er aanmerkelijke verschillen bestaan tussen het Franstalig en het Nederlandstalig aanbod. Om dit doel te bereiken werd eerst een lijst samengesteld van alle structuren die gesubsidieerd theater in Brussel aanbieden. Daarna werd gekeken naar alle jaarprogramma’s voor het seizoen 2017-2018 van de genoemde structuren om hun aanbod volgens verschillende criteria, namelijk taal, zaalcapaciteit, subsidies, aantal toneelstukken, aantal voorstellingen en productie, voor te stellen. Uiteindelijk werd het theateraanbod van de twee voornaamste Franstalige en Nederlandstalige schouwburgen in detail bestudeerd. Uit dit onderzoek bleek dat theater voornamelijk op twee verschillende manieren aan bod komt: enerzijds in theaterhuizen en anderzijds in cultuurcentra. Het grootste verschil tussen het Nederlandstalig en Franstalig aanbod is de onbalans tussen het aantal theaterhuizen: er zijn 22 schouwburgen aan de Franstalige kant terwijl er slechts drie zijn aan de Nederlandstalige kant. Nederlandstalige theaters voeren meertalige toneelstukken op en hebben een inclusief taalbeleid, terwijl Franstalige schouwburgen – met uitzondering van het Théâtre National – enkel tonelen in het Frans opvoeren.