Bevoegdheidsrechtelijke tolerantie voor fiscale verdragen? - (On)verwachte implicaties bij een recente evolutie in de adviespraktijk van de Raad van State

Er bestaat een weerlegbaar vermoeden dat wijzigingen van verdragen die eerder vanuit bevoegdheidsrechtelijk perspectief als “gemengd” werden beschouwd, zodat zowel de federale overheid als de gemeenschappen en/of gewesten er mee moeten instemmen, eveneens gemengd zijn. Dat vermoeden wordt sneller weerlegd met betrekking tot dubbelbelastingverdragen. Hoewel dit de verdragssluitingsprocedure van het wijzigingsverdrag op papier voor de federale overheid lijkt te vereenvoudigen en te versnellen om bv. eenzijdig verdragen over onder meer de personenbelasting te sluiten, blijkt in de praktijk dat een dergelijk eenzijdig optreden achteraf vaak toch samenwerking met de deelstaten vereist. Aangezien voorkomen beter is dan genezen, verdient het de voorkeur om de betrokkenheid van de deelstaten zo vroeg mogelijk in het proces te garanderen, en de sterkste manier om dat te doen is vereisen dat ook zij instemmen met het wijzigingsverdrag.